nikt o ciebie nie prosił | Marek Rogala

Chęć zmiany. 
Wiele rzeczy, sytuacji, spraw codziennie gryzie sumienie, wkurza, nie zadowala, martwi. W tyle głowy słyszę siebie samego, oczekującego modyfikacji codziennych rutyn. To wewnętrzne dyskutowanie ze sobą samym o poprawie, kończy się przeważnie na chęci i przyznaniu do posiadania świadomości, że zmiana zależy tylko ode mnie. Nie lekko jednak przejść do działania, gdy jest się na uwięzi codziennego komfortu. Łatwiej przyznać, że jest się ekologiczno-klimatycznym hipokrytą i w ten sposób dać sobie samemu tzw. święty spokój. A co jeśli od wypowiedzenia tego na głos, uruchomi się domino zmian? Postanowiłem powiedzieć: sprawdzam.

Hipokryzja.
Hipokryzja ekologiczna. Hipokryzja klimatyczna. Hipokryzja osobista. Hipokryzja związana z orientacją seksualną. Hipokryzja artystyczna. Hipokryzja wobec innych i siebie samego. 

Nikt mnie o to nie prosił.
Nikt poza mną. Ten ja w środku siebie już dawno chce mówić na poważne tematy, ale wciąż zbiera się na odwagę. Czy cztery dekady istnienia na tej planecie to już wystarczający czas by zebrać się w sobie? 

Nikt o ciebie nie prosił.
Nikt, ani ja, ani Ty, zwykle nie prosimy o to co dostajemy w niepotrzebnym gratisie. Nikt nie prosi o więcej ketchupu, gdy nie potrzebuje go wcale. Nikt nie prosi o cukier, gdy pije gorzką czarną kawę. Nikt nie chce kolejnej jednorazowej łyżeczki, gdy wie, że swoją sałatkę zje widelcem w pracy lub domu. 

Od dłuższego czasu zbieram to co dostałem, a o co nie prosiłem. I tu zaczyna się pętla hipokryzji. Nie oddałem tego, tylko wziąłem ze sobą. Schowałem do schowka w samochodzie, do plecaka, kieszeni, szuflady ze sztućcami. Nie zmniejszyłem nawet minimalnie globalnego zapotrzebowania. Zabranie tego jest wygodniejszym rozwiązaniem, nie zatrzymującym nawet na chwilę mojego komfortowego życia. Takie zdarzenia spotykają mnie codziennie i codziennie nic z tym nie robię. Tak jak nie robię nic z tym, by protestować przeciw wkurzającemu rządowi, który nie szanuje ludzi. Tak jak nie rezygnuję z wygody, by zmniejszyć swój negatywny wpływ na środowisko naturalne. 

Sprawdzam.
Od lat tworzę kwadraty o kulturze. Teraz przygotowałem kwadraty o tym co mnie dotyka, co siedzi w mojej głowie, a o czym mówię mało albo nie mówię wcale. Zrobiłem je z rzeczy, o które nie prosiłem a dostałem – ketchup, cukier, serwetki, sztućce, kartony albo z rzeczy, o które poprosiłem, bo dostaliśmy je tak czy siak, zaspokajając nasze codzienne potrzeby żywieniowe – pojemniki po diecie pudełkowej. Przyjęliśmy za naturalną kolej rzeczy, że nie można kupić jedzenia nie zapakowanego w plastik. Chciałbym napisać, że nie mamy wyboru, ale istnieją alternatywy, które jednak wymagają większego zaangażowania. Czy mamy energię, chęć i czas by to zmienić? Na ikonicznych kwadratach przyznam się do kilku moich sekretów i uzależnień pielęgnujących komfort, by sprowokować rozmowę i dowiedzieć się czy macie podobne. Powiem sobie: Sprawdzam, czy jestem gotów głośno o tym mówić.

Marek Rogala – promotor kultury, kurator, twórca eskaem.pl, czyli kwadratów informujących o kulturze w Trójmieście. Swoje działania skupia na obserwowaniu trójmiejskiego podwórka kulturalnego, promowaniu wydarzeń kulturalnych. Laureat Nagrody Miasta Gdańska za Promocję Kultury im. Martina Opitza. Od września 2020 prowadzi galerię ESKAEM (e__ae_ miejsce) przy Gdyńskich Kosynierów 10 w Gdańsku. 

wernisaż: 31.12.2021, godz. 19:00
wystawa: 1-16.01.2022

3.01.2022 / godz. 17:00 – 19:00
6.01.2022 / godz. 12:00 – 15:00
8-9.01.2022 / godz. 16:00 – 18:00
11.01.2022 / godz. 17:00 – 19:00
14-16.01.2022 / godz. 16:00 – 18:00

link do wydarzenia na Facebooku

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *